بررسی اثربخشی اموزش تفکر فلسفی مبتنی بر روایت به کودکان بر توانایی حل مساله دانش اموزان دختر پایه اول راهنمایی شهر اصفهان

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی الگوی آموزش تفکر فلسفی مبتنی بر روایت بر رشد مهارت حل مسأله دانش آموزان دختر پایه اول راهنمایی صورت گرفت. برای این منظور، نمونه ای به حجم 28 دانش آموز دختر در پایه اول راهنمایی به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای از منطقه 5 آموزش و پرورش شهر اصفهان، در قالب دو مدرسه و در هر کدام یک کلاس، انتخاب شدند و سپس 14 دانش آموز از هر کلاس انتخاب ودر دو گروه بطور تصادفی در قالب گروه آزمایش و گروه گواه قرار گرفتند. برای آزمون فرضیه های پژوهش از یک طرح آزمایشی با شیوه پیش آزمون – پس آزمون و گروه گواه استفاده شد. آموزش برای گروه آزمایش، طی 15 جلسه اعمال گردید، اما گروه گواه بدون دریافت آموزش به فعالیت معمول خود ادامه می دادند. آموزش با استفاده از برنامه آموزش "فلسفه به کودکان" لیپمن از طریق تشکیل اجتماع پژوهشی و با استفاده از 5 داستان صورت گرفت. ابزار پژوهش، پرسشنامه حل مسأله pisa 2003 واستفاده از5 داستان بود. داده های حاصل از پژوهش با استفاده از آزمون های کوواریانس و t مستقل تحلیل گردید. نتایج تحلیل داده ها نشان داد که آموزش تفکر فلسفی مبتنی بر روایت بر مهارت های حل مساله، تصمیم گیری، طراحی وتحلیل و برنامه ریزی سیستم و مشکل گشایی تاثیر معنادار داشت و باعث بهبود مهارتهای مزبور در آنها گردید.